Tuesday, December 18, 2012

නොසිඳෙනා පත් ඉරුව තමයි ඔබ




එළි නොවන
සිහිනයේ
වරපටින්
දැවටිගෙන 
සිනාසෙන
සිත් විලයි

මැකි යන මිදුමේ
පලා ගොස්
සැඟව යන
කිසිදාක නොමියෙනා
බොඳ නොවන
සිහිනයයි



හුදකලා
බව පිරුණු
සිත්මානයෙන් එපිට
ජීවිතේ සියක් වර
හදවතේ ගැඹුරින්ම
විනි විඳින රාවයයි



මිය ගියද
යම් දිනක
සිතේ ඇති සොඳුරුබව
නොසිඳෙනා
පත් ඉරුව
ඔබ තමයි.

අහිමි බව









                         ඉරගල වැටුන විට මහ කන්දෙන් එපිට
                         තෝපා වැවේ වැව් දිය සිඳුනි අකලට

                         යලට වැපිරු කුඹරේ පැල රකින්නට
                         හැකිවෙද හෙටත් රෑ පැල් කවි කියන්නට

                         බිම්මල් පිපි හිනැහීගෙන බලාඋනි
                         කණමැදිරියන් කෑ ගසමින් රෑන් උනි
                         කළුවර මැදින් නුඹ ඇවිදින් සිනාසුණි
                         සිනහ වෙන්න නම් මට අමතකම වුණි


                         සිපද රාවයක් සවනත වැකෙන කොට
                         එගොඩහ ගොඩේ පන්දම් එළි ඇඳෙන කොට
                         මී මැසි කැලත විත් ගෙයි මැසි බඳින කල
                         නොසිතුව එකයි පුදුමය නුඹ අහිමි බව.

අපිට හොරෙන් මහ ගෙය ඉදිරි වැටුණි..


සඳට කියමි සඳ නැත මා දෙස       බැලුවේ       
තරුව උනත් අද ඇයි වෙනතක්     බැලුවේ

අහසේ වළාකුළු ඇයි වෙනතක      ඇදුනේ
දේදුන්නේ පාට ඇයි බොඳවී       මැකුනේ


කළුවර රැයේ ඇඳෙනා සෙවනැලි       දුටිමි

මහ වැසි මැදින් දිය වැල් බේරි         ඇදුනි
ගොම්මන මැදින් මෙරු රැළ අහසට  නැගුනි
කණමැදිරියන් නිවි නිවි එළියෙන්     දිලුණි...


පහළ වෙලේ කන්නයෙ බැත ගෙට ගැනුනි

රූං පෙත්ත විසිවි ගොස් බිම          වැටුනි
යලට මහට එකසේ මහ ගෙය           දුටිමි
අපිට හොරෙන් මහ ගෙය ඉදිරි       වැටුණි..

Monday, December 17, 2012

තනි තරුව.



http://imageshack.us/photo/my-images/227/thanitharuiwanew.jpg/

Friday, December 14, 2012

සිනා සපිරි මුව මඩලට කවදා සෙනෙහස ගෙනෙයිද

වැව් දියමත වැහි දිය කඳ
හෙළුවට දිය දෙබෑ වෙයිද
මද පවනට මහ ගස් වල
කඳ දෙපළුව බිම වැටෙයිද

පිපි මල්වල බමර තුඩග
රැඳි රැඳි රොන් රස උරයිද
මලේ සුවඳ නැතුවත් වන
බමරුන් විත් මල රඳයිද

කරදිය මුසු සිහිල් සුළං
ගතෙහි විඩා නිවා යයිද
හිරු බැස යන සැන්දෑවක
ඔබෙ මතකය නැවුම් වෙයිද

විහිළුවකට රතුවුණු ඇස්
අග කඳුළක් විත් රඳයිද
සිනා සපිරි මුව මඩලට
කවදා සෙනෙහස ගෙනෙයිද

කවිමුතුමල් facebook පිටුවේ සුභාෂිණි ගුණවර්ධන කිවිඳිය විසින් අකුරු අමුණා කළ සිත්තමකි මේ blog පිටුවේ පළ කෙරුණේ.

Thursday, November 29, 2012

ඉර කොහෙද හැංගිලා

 
 
 
 
 
 
මිදුමේ තනියට

චිරි චිරි වැස්ස

වෙනදාට පෙනෙන රතු ගඟ
...

හැංඟිලා කොහෙද දුටුවද

ඉර හැංගිච්ච දවසේ
අළු පාට අහස මට මොකටද

කඩේ යන්නට තිබේ
හැමදාම මග ඇරල කොහොමද

මෙවන් ''සුන්දර'' දවසක
පරණ ටවුමට ගිහින් එන එක

අපොයි මොනතරම් නම් ''මිහිරිද''
 
 
ප. ලි ...
 
මුණු පොතේ දාපු කවි කෑල්ලක් කවිමුතු වල අලවලා දැම්මා

Sunday, November 11, 2012

ඔබ මා අපි

පෙරවදන
කියවූ
බෙ ‍දෙනුවන්
සවන වැකුනු
බෙ මුදු බස්

පනිවිඩයක්
හද තුළටම
සගවා ගත්තා

සුන්දර වූ 
ස්ේහයක්
විදගත්තෙමි
ඇති පදමට

සගවාගනු 
හී තවත්
දිගහරිනෙමි
ේ අයුරින්

පිදුම
ආදේ නාමයෙන්
අකුරැතල  ේය පද 

ගිලිහුපෙරදිනක
විරහවට  ආද 

යළි යළිදු පන්හිදට
පන දුන්නු නුඹ වෙතම

පුදන්නෙමි ආදරෙන්
අකුරැකල ේය පද
              

ඔබ
රහසෙවිත් මා සිතට
ලැගුම් ගෙන හෙමි හෙමින
සිතුම් මගෙ හැදිනගෙන
වෙතම බැදි පෙමින

පපුතරෙන් ගලාගිය 
ආදරය ොසැගවූ
මුවට පෙර ආදරය
නෙත් අගින් මුදා හල

ඔබ මිසක 
අන්කවුරැ
ේ සිත
අවදිකල

මා
දෙනෙත් රහසෙන් කියූ
වදන් සිත හැදිනගෙන
හැගුම් ොදි පිටකරන්
පිළිවදන් දෙනු බැරිව

අසම්මතයෙන් එපිට 
ිනව්වක් නැති ඉමට
සුසුම් ොදි පිටකරන්
රැකුව මුත් මුනිවතම

සෙනෙහසට
සෙනෙහසින්
හදට හද
වීය ළං

අපි
නෙතට නෙතක
සිතට සිතක
හදට හදක
හමුවීමක්

නෙත හැදිනුම
සිත හැදිනුම
හද හැදිනුම
එක්වීමක්

ඔබත් මමත්
අපිවීලා
සදා රැදෙන
ළංවීමක්


ගිවිසුම

කිසිත් 
සපඵ වෙම
අපි
වෙමු
කදුල
ළගට ොගමු
සතුට
සදා රකිමු  

අනාගතය
අද හමුවී 
සමුදුන්නත්
හෙට හමුවී
සිනාසෙන්න

ඇ සමගින්  
නෙනා විට
වරක් මදෙස 
බලා යන්න

හෙට දින
හුදකලාව
මා වෙතටම
ළං වෙන්න

පෙමට
පිපුන මලින්
මල් කළඹක්
සදා දෙන්න