කවි මුතු මල්

 

හදවිල කළඹා මියැදුන සිහිනේ

බොල් පිණි අහුරක් මත රැඳුනේ

සිව් වසරක පෙම් බැඳුනු අතීතය

අද ඇයි මේ විලසට බිඳුනේ..

පිපි තඹරුව දැක හිනැහෙන බිඟු ලෙස

ඇයි මා හද ගැඹුරට ඇදුනේ

ඒ බැඳි සෙනෙහේ වරපට ලෙහමින්

කිම ඔබ අද වෙනතක ඇදුනේ

මුවගින් ගිලිහුණු ආදර පද වැල්

දෝංකාර දේ මගෙ මනසේ

පන්හිද ගොලුවී සිතුවිලි සිරවී

ජීවිත ඟඟ මැදියම නැවතේ

සෙනෙහෙ තොටිල්ලක දිවි අරඹන්නට

පැතුවත් පෙරදින ඔබ හමුවේ

අද වෙන්වී ඇත අපේ පැතුම් මල්

විසිරී ඇත  හැමතැන දසතේ