යමන් කළුවෙ ගෙදර යන්න, කන්ද උඩින් අඳුර එනව
උඹට වගේ මගෙ ඇඟටත් හරිම මහන්සිය දැනෙනව
අඳුර තමයි අපෙ ඇඟපත නිවන්ට දෙවියෝ එව්වේ
හනික යමන් ගාල්වෙන්න පිදුරු ගොඩේ ගෙයි මුල්ලේ
උදේ හිටන් අව් කට්ටේ උඹව තියන් මැඩවෙව්වට
උඹේ හිතට අමාරුදැයි කියාපන්කෝ දැන්වත් මට
කරුමේ තමයි පළිසන් දෙන්නේ අපගේ මේ විදියට
බුදු හාමුදුරුවො කිව්වේ එක තමයි දුක නිවන්ට
ගෙදර ගිහින් ඇළ ගාවින් හොඳ තණකොළ ටිකක් උඹට
තලු ගහ ගහ බඩ පිරෙන්න ගෙනැත් දාන්නම් කන්නට
දෙයියො තමයි අඳුර දුන්නේ අපෙ ඇඟපත ගිනි නිවන්ට
හනික යමන් ගාල් වෙලා අඳුරු රෙද්ද පෙරව ගන්ට
මගේ කකුලේ කටු ඇනිලා ඉවසන්නට බැහැ රිදේවී
අන්දකාරෙ තෙල් ගාලා ඒ විස කටු ඇද දමාවී
හැන්දෑවට උඹ ඉඳගෙන තලු ගහනව මට ඇහෙනව
උඹට කළුවෙ හුඟක් හොරද හැන්දෑවට නින්ද යනව
අඳුර ඇවිත් මගෙ නළලට නම් මන්තරයක් කියනව
ඒ එක්කම ඇහැ පියවිල එළිවෙනතුරු නින්ද යනව
දෙයියො තමයි අඳුර දුන්නෙ අපෙ ඇඟපත නිවාලන්ට
යමන් කළුවෙ ගාල්වෙලා එකට වැටී නිදාගන්ට
තුනටිය මගෙ කකියනවා බොහොම නොසෑහෙන විදියට
අඳුර හන්දි තෙල් ගාලා අතගාවිය එය හෙමිහිට
අඳුර රෙද්ද, පෙරවාලා අපෙ ඇඟපත නිදි කරාවී
අඳුර අපෙ දුක නිවලා දාහක් ගින්දර නිවාවී
ගුණදාස අමරසේකර
