සිව් වසරකට පෙර විත් මගෙ ඇසුර බලා
මේ වනතුරුම මගෙ තනිකම බැහැර කළා
අද අළුයම ම උණුසුම් වෙන විටදි වළා
පිංචිත් මාත් මරමින් ටාසන්ද මළා
හඟුරන්කෙතේ පෙරහැර පැවතුණු දාක
මා උඹ ගෙනාවේ මහ කළුවර රෑක
මා පමණක් ම දුටු ඉඩකඩ ඇති ගේක
උඹ මා සෙවූ සැටි මට වැටහෙන දේක
රෑ සුළඟිල්ල උරමින් නිදි වැදුණු ඇඳේ
මගෙ කට, නහය ලෙවකෑවෙහි නැගිට උදේ
උඹ ගැන මතක නො නැවත හදවතට ඇදේ
මගෙ හිස ඇසද පපුවද එක විලස රිදේ
පිටිසර ලියන් දිය සැනහෙන තැනට පැන
දිව ආවෙහිය තනපට හෝ හවරි ගෙන
උන් උඹ අඹා ආවිට හුරතලට බැන
උඹ දත්තහෙිය මා නැවතී සිටිය තැන
දිව දිව පෙරළි පෙරළී උඩ පැනපු හැටි
ගස් දිග යන්ට ඉගිලෙන්නට හැදුව හැටි
පූසි සමඟ උඹ සෙල්ලම් කරපු හැටි
මා උඹ මෙන්ම මියයෙන තුරු මතක හිටී
දරු සයදෙනෙකුගේ පියෙකුව මළද උඹ
මම ‘‘නිදරුවී“ වැඩුවෙමි උඹ නිතර සිඹ
මීයන් අඹා දොළ බජ ගල් තුළට පිඹ
උඹ යළි එතිද පීරා මඩ වතුර ගොබ
සන් දෙන වෙණක් සේ සිහිපස හඳ පානේ
දුන් නෙහි උඹත් මට හුදු සෙනෙහස දානේ
දැන් මට දැනෙන්නේ හැබැහින් හෝ සීනේ
රන් කිරියා මල් සුවඳයි උඹෙ මූනේ
මියගිය පසුව උඹ ඉවකර යුතුව සෙනේ
පිංචි කිමද මා ළඟටම තුරුළු වුණේ
ඇය හට දැනුදු තනිවූ බව හොඳට දැනේ
මට අද උඹෙන් මුළු ලොව එක තැනක පෙනේ
මහ කළුවරක් බිහිවිය හැක උදා සනින්
මළ බෙර හඬක් සැනසුමකට යොදා ගනින්
ටාසන් මළා මගෙ පාළඟ නිදා ගනින්
මා මෙන් උඹත් පිංචි හිත හදා ගනින්
දේදුන්න - 1951- විමලරත්න කුමාරගම
එළ මචං. සුපිරි!
ReplyDeleteස්තූතියි...
Deleteමානව හිත්වාදී ගුණයෙන් සුපෝෂිත කිවියා කුමාරගමයි.
ReplyDeleteවලස් දඩයම නැද්ද.
ReplyDeleteමමත් ආසයි. පුළුවන්නන් ඒක දානව ද.
Deleteස්තූතියි. ඉල්ලීම ඉටුකළා. පළකළා.
Deletehttp://kavimuthumal.blogspot.com/2021/06/blog-post_27.html
Eda pothe liyauna sahithya adahas ada samajayata diga herenna hondama kalayai...eda kumaragama wage kawiyan adath samaja awashyathawak wela thiyanawa,,,,,goodluck
ReplyDeleteවලස්දඩයම ත් එකතු කරන්න
ReplyDeleteස්තූතියි. ඉල්ලීම ඉටුකළා. පළකළා.
Deletehttp://kavimuthumal.blogspot.com/2021/06/blog-post_27.html
ස්තුතියි 👍👍👍👍
ReplyDeleteඅද අපේ නැන්දාගෙ බල්ලාත් මැරුණා.මේ කවි කියවනකොට ඒ බල්ලව මතක්වෙන්නෙ😢
ReplyDelete